Polskie społeczeństwo starzeje się, a konsekwencje tego zjawiska mogą być dotkliwe. Jednym z rozwiązań jest zwiększanie aktywności zawodowej osób w wieku okołoemerytalnym. Póki co jednak, jesteśmy przeciwni ustawowym rozwiązaniom, takim jak podwyższenie wieku emerytalnego. Alternatywą jest promowanie dłuższej pracy na poziomie organizacji: przedsiębiorstw, instytucji publicznych czy NGO.
Problemy związane z kryzysem są szczególnie groźne dla małych i mikro przedsiębiorstw. Dlaczego? Bo zazwyczaj są one organizacjami nisko wydajnymi, nie są więc w stanie zbudować sobie finansowej poduszki bezpieczeństwa, która pozwalałaby przetrwać najtrudniejszy czas. Między innymi stąd wynika dość przygnębiający obraz sytuacji pracowników w tych podmiotach.
Kryzys gospodarczy związany z koronawirusem nie uderzy w nas wszystkich z taką samą siłą. Najmocniej uderzy w tych, których sytuacja i tak jest już kiepska: zatrudnionych w elastycznych formach (co jest eufemizmem zatrudnienia śmieciowego), pracujących w niższych segmentach rynku. W Polsce (choć zapewne nie tylko) sektory, które najbardziej odczują nadchodzący kryzys, to jednocześnie te, które są najbardziej „uśmieciowione”.
4 pytania do… Kamila Fejfera, analityka rynku pracy, publicysty zajmującego się tematyką ekonomiczną, autorem "O kobiecie pracującej. Dlaczego mniej zarabia, chociaż więcej pracuje".
4 pytania do… Lecha Antkowiaka, przez wiele lat działającego w ścisłym kierownictwie stołecznego, a wcześniej wojewódzkiego urzędu pracy, jak również pionu pracy w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej.
